Σου αφήνομαι, μου είχες γράψει
και χθες
πλημμύρησε ο δρόμος μας επιστροφή.
Πλέαμε στην παράπλευρη απώλεια μιας κρότου λάμψης
μ' ένα Μatiz στα έκτακτα απόνερα μιας επαρχιακής.
Eίπες θέλω το μέσα σου αίσθηση δική
μου,
και οδηγούσες στην απειλητική έκσταση ενός κατακλυσμού.
Εγώ συνοδηγός της
σκοτεινής μας αιωνιότητας.
Εσύ η ύστερη μνήμη λέξεων που πλαγιάζουν ακόμη μαζί μου.
