17/4/12

Εθελοντική περίπολος

Μοιάζει του κόσμου αγναντευτής
των προβλημάτων εξουσιαστής
πολυπράγμων και ευπαρουσίαστος
γλυκός και δοτικός
(για κοίτα κάτω - βλέπω, για κοίτα πάνω -βλέπω)
σκλαβοπούλι, ηττημένος πετεινός...

Τι κι αν δειπνάει περπερίθρες και μυγάκια
σκληραγωγείται με κολοτούμπες στα κοινόχρηστα χωράφα
σε φράξια με μεγάλες έγνοιες
οι ιδρυτές εσώκλειστοι, ονοματοποιημένη φάρα.
Λόγοι δικαιοι γλυκοί σε μεγαλεπήβολη αποστολή,
τι έμπνευση στρατηγική!

Τόσα πολλά ιδανικά
στο ταμείο ψάχνουν γιατρειά,
φιγούρες με ξένη αρματωσιά...
Απ' τους εχθρούς μαθαίνουν οι έξυπνοι
κι όσοι απ' αυτούς κομίζουν γλαύκα στην Αθήνα
τα καπιστρωμένα μαντάτα τους - αποτυχημένη αιτιολογία.

Σ' ευχαριστώ - δεν βάζει ο νους σου
απ' τα μικρά μου χρόνια ακόμα
λάθος πιο βαρύ απ' αυτό τι κι αν είδα...
έμαθα πως συντροφικά αν σου βγάλουνε τα μάτια
βγαίνουν φτυάρια ένα πράγμα,
με τον κάθε καιρό, με στεγνό και με υγρό.

Να και η Πασχαλινή φυλλάδα
πρώτη θέση στο τραπέζι λιδωρεί
την απόδειξή της που πρέπει να είναι χτυπητή
πουλάει ειδήσεις πάνω απ' το ξύδι χωρίς να λερωθεί
δείχνει τύποις καθαρή, συνεπής και ηθική.

Έχω ζυμώσει έναν λόγο από καιρό, μα σίγουρα ενοχλώ
και να μιλήσω όπως θέλω, ορκίζομαι, ποτέ δεν θα μπορώ.
Πάντα λοιπόν, εμένα όπως θα κοιτά
θα ψάχνει την ξένη συμφορά.
Τα λόγια είναι όντα ανώτερα - σαν τα φτερά
θα ανεβούνε πιο ψηλά, από τα μάτια που κοιτάζουν χαμηλά.

Χρησμούς σε σπλάχνα έπαψα να μελετώ,
το σκήπτρο δεν μου άρπαξαν, το έδωσα εγώ.
Ανήμπορο κούφιο είδωλο που αλλάζει γνώμη
σε κάθε αντάμωμα - με καταιγιστικό ρυθμό.

Φεύγω, πάω να πλυθώ.