στους κυνόδοντες
μιας τρέντι γόησσας
κι ενός σκληρού τυπά
με γκριζογάλανα μαλλιά.
Δυο φρέντο καπουτσίνο
δορυφορούν αυτή την ιστορία
γκροτέσκο χιούμορ και ιδιοφυία.
Κάπου αλλού στις εσπερίδες
κάποιοι ακούν τις νύχτες
το γέλιο του Μέλμοθ
μακρινά φαντάσματα
θανατόφιλα πλάσματα
ελλείψει αυτοσυνειδησίας
μόνιμου διχασμού
αντιηρωικού κατοπτρισμού.